Zbiory pamiątek związanych z dziejami klasztoru oraz z wyprawami misyjnymi
Muzeum Misyjne Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej na Świętym Krzyżu
Święty Krzyż 1
26-004 Bieliny
www.swietykrzyz.pl
telefon: 41 317 70 21
Godziny otwarcia:
poniedziałek - sobota: 9.00 - 12.30 i 13.00 -17.00
niedziela i święta: 13.00 - 17.00
Wystawa misyjna w świętokrzyskim klasztorze istnieje od 31 lat. Uroczystego otwarcia dokonano 26 maja 1977 roku. Została ona przygotowana z myślą o pielgrzymach, którzy chcieliby dowiedzieć się nieco więcej o klasztorze, a także o kustoszach sanktuarium - oblatach. Całość składa się z 3 sal.
Muzeum Misyjne
Sala nr I
Poświęcona jest dawnym mieszkańcom Łysej Góry. Jedna z gablot znajdująca się w tej sali nawiązuje do czasów ,kiedy człowiek zamieszkujący te tereny wytworzył ośrodek produkcyjny, tj., w epoce kamienia gładzonego i w epoce żelaza. W owych czasach ta góra była miejscem kultu religijnego i gromadząca się tu ludność pozostawiła zagubione rzeczy - narzędzia kamienne i ułomki broni, które zostały zgromadzone w gablocie.
W tej sali znajduje się także gablota poświęcona benedyktynom. Historia życia monastycznego na tej górze rozpoczyna się w 1006 roku. Na prośbę króla Bolesława Chrobrego, przybyli tu benedyktyni, najprawdopodobniej z Monte Casino. Historycy podają fakt za kronikarzem tamtych czasów Galem Anonimem. Inne źródła podają także Czechy i Węgry jako państwa skąd mogli przybyć duchowi synowie św. Benedykta. Za cel postawiono im nawrócenie pogan, którzy na tej górze czcili trzy bóstwa.
Benedyktyni swoją działalność podporządkowali hasłu "módl się i pracuj". Pracowali między innymi w skryptorium, czyli w miejscu gdzie przepisywano księgi. Często nie jedna księgę zakonnik przepisywał podczas całego swojego zycia. Z klasztoru na Świętym Krzyżu pochodzą "Kazania Świętokrzyskie", najstarszy dokument w języku polskim. Dokument ten w czasach rozbiorów został wykradziony i wywieziony do Petersburga, gdzie został pocięty na cienkie paski , które posłużyły do oprawiania grzbietów książek. Gdy później jeden z introligatorów zorientował się, że oprawił książki dokumentem kilkakrotnie cenniejszym zebrał je w całość i dzięki temu przetrwały. W tej chwili znajdują się w Muzeum Narodowym w Warszawie.
Benedyktyni świętokrzyscy specjalizowali się także w lecznictwie i produkcji lekarstw z ziół. Zaopatrywali w leki apteki w Kielcach i Radomiu. Wokół klasztoru było i wciąż jest wiele łąk, na których benedyktyni zbierali zioła, potem je przerabiali i specjalnymi nalewkami i kremami leczyli mieszkańców pobliskich wiosek, pielgrzymów, a także kupców, którzy przemierzali te tereny rzymskim szlakiem handlowym, aby kupować tutaj szkło z hut szkła, a także rudy żelaza.
W tejże sali pośrodku ściany znajduje się XV – wieczne epitafium opata Michała z Krakowa, wielce zasłużonego w odbudowie biblioteki zniszczonej w 1447 roku.
Sala nr II – przypomina czasy poniżenia i zniszczeń, które dotknęły Święty Krzyż
Działalność benedyktynów została przerwana przez kasatę opactwa w 1819 roku. Sławna biblioteka została zniszczona, zlikwidowana i rozproszona. Ośrodek leczniczy przestał istnieć. W 1882 roku w budynkach klasztornych stworzono więzienie. Miejsce pielgrzymkowe, uświęcone przez 700 lat modlitwą wiernych, życiem zakonników zostało zbeszczeszczone. Kare więzienia odbywali tutaj kryminaliści. Więzienie przetrwało do roku 1939. Makieta znajdująca się w tej sali przedstawia stan i wygląd zabudowań więziennych w ostatnich latach przed wybuchem wojny.
W 1914 r. wycofujące się wojska austriackie zdarły miedzianą blachę z kościoła i wysadziły wieże kościelną. Spadające bloki piaskowca zerwały częściowo sklepienie kościoła. Wtedy także spłonęły zabytkowe organy, które dopiero w 2007 roku udało się odbudować.
1 września 1939 r. wybucha II wojna światowa i już 6 września klasztor został zbombardowany. W miejsce to uderzyły 2 bomby. Pierwsza na krużganki (fotografia), a druga na skrzydło północne tzw. „Stara apteka".
Sala nr III
Odbudowy Świętego Krzyża podjęli się Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej, którzy w 1936 r. przybyli na to miejsce.
Zgromadzenie założył w 1816 roku św. Eugeniusz de Mazenod. Zebrał garstkę gorliwych kapłanów i wraz z nimi głosił misje głównie w Prowansji na południu Francji. Zgromadzenie powstało w miejscowości Aix-en-Prowance, jest to rodzinne miasto założyciela. Ta sala poświęcona jest oblackim misjom, można tu odnaleźć ciekawe eksponaty przywiezione z różnych części świata. Wśród nich: Pismo Święte przetłumaczone na język eskimoski, grzechotkę z łapy żółwia, a także kurtkę z karibu (zwierze podobne do renifera), w których oblaci chodzą na co dzień w krainie wiecznych lodów. Dziś oblaci posługują w ponad 70 krajach na całym świecie, na wszystkich kontynentach. Są to między innymi Kamerun i Lesoto, następnie: Egipt, Izrael, Madagaskar, Kazachstan, Ukraina, także Kamerun, Turkmenistan; dalej: Indie, Japonia, Chiny, Kanada.
Ciekawe eksponaty, które można podziwiać, to m.in.: Madonna Kameruńska (obraz wykonany z pisaku). W obrazie nie ma grama farby, wszystko to piasek naturalnych kolorów, występujący w Kamerunie, stroje z Kamerunu i Sri Lanki, zobaczyć można również skóry pytonów i wiele innych egzotycznych eksponatów.
