.
Pierwsza pomoc w razie ukąszenia jest bardzo ważna, czasem w ten sposób można ofierze uratować życie. Objawy i stopień zatrucia jadem, przebieg choroby i rokowanie wyzdrowienia po ukąszeniu węża, zależą od bardzo wielu czynników, dotyczących zarówno samego węża jaki i ofiary.
Żmija należy do węży jadowitych. Cechami charakterystycznymi żmij są:
· Niewielkie wgłębienie pomiędzy oczami i nozdrzami.
· Pionowe, szczelinowate źrenice.
· Głowa o kształcie przypominającym grot strzały.
· Pojedynczy rząd łusek.
Po wstrzyknięciu jadu żmii do organizmu ofiary dochodzi do uszkodzenia tkanek, hemolizy, uszkodzenia nerwów, włośniczek, rozpadu komórek i zniszczenia czynników krzepnięcia.
Objawy zależą od:
· Ilości wstrzykniętego jadu.
· Wieku i wielkości węża.
· Wieku i wielkości ofiary.
· Stanu zdrowia ofiary.
· Miejsca ukąszenia (ukąszenia w głowę lub tułów są 3 razy bardziej niebezpieczne od ukąszenia w kończyny).
· Otrzymanego leczenia.
Zmiany miejscowe:
· Ślady po ukąszeniu, z których sączy się niekrzepnąca krew.
· Silny ból natychmiast po ukąszeniu niewspółmierny do wyglądu rany.
· Miejscowo obrzęk, sinica, krwotoczne pęcherzyki na skórze i objawy zapalenia naczyń chłonnych.
Objawy ogólne:
· Wstrząs i spadek RR.
· Zaburzenia krzepnięcia.
· Wybroczyny i krwawienia.
· Obrzęk płuc.
Leczenie:
· Możliwie jak najszybszy transport do szpitala.
· Unieruchomienie miejsca ukąszenia.
· Nie stosować lodu, nacinania rany, opasek uciskowych i w okresie przedszpitalnym nie podawać surowicy przeciwjadowej.