Pomoc społeczna dla bezdomnych
Pomoc społeczna, będąca pakietem działań osłonowych państwa wobec grup osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, do których zalicza się osoby bezdomne oraz zagrożone bezdomnością powinna być zintegrowanym układem usług socjalnych, świadczonych przez podmioty publiczne i niepubliczne obejmującym głównie:
- całoroczną i doraźną pomoc rzeczowo-finansową, świadczoną szczególnie w okresach jesienno-zimowych dla łagodzenia bieżących problemów z zaspokajaniem elementarnych potrzeb bytowo-socjalnych, gwarantujących egzystencję tych osób,
- indywidualny program wychodzenia z bezdomności, jako instrument socjalny mający na celu stworzenie „ścieżki" instytucjonalnego postępowania wobec osób bezdomnych i zagrożonych bezdomnością, a także zmobilizowanie tych osób do aktywnej postawy i współpracy z pracownikami służb pomocy społecznej i służb zatrudnienia,
- partnerstwo publiczno-społeczne, jako formułę postępowania instytucji administracji rządowej i samorządowej oraz organizacji pozarządowych do tworzenia warunków dla likwidowania barier przy rozwiązywaniu problemów bezdomności w ramach samorządowych strategii rozwiązywania problemów społecznych.
Koncepcja programu pod nazwą: „Powrót osób bezdomnych do społeczności" zmierza do:
- efektywniejszego wykorzystania istniejącego potencjału organizacyjno-ekonomicznego, działającego od lat na rzecz pomocy osobom bezdomnym. W tym miejscu, chodzi między innymi o sieci takich placówek jak: noclegownie, schroniska, domy dla bezdomnych, domy dla samotnych matek, banki żywności, warsztaty zawodowe (np. na wzór Szkół Kofoeda), hostele dla ofiar przemocy i w sytuacji kryzysowej, mieszkania readaptacyjne i chronione, a także placówki pomocy doraźnej, takie jak: ogrzewalnie, jadłodajnie, kuchnie dla ubogich, punkty pomocy medycznej, sanitarnej oraz rzeczowej, domy dziennego pobytu, świetlice, punkty porad prawnych, psychologicznych, rodzinnych i inne,
- zastosowania takich instrumentów i narzędzi oddziaływania na osoby bezdomne i zagrożone bezdomnością, aby aktywnie zaczęły się włączać w proces pokonywania barier i wychodzenia ze stanu bierności,
- zwrócenia uwagi na konieczność budowania sieci lokalnego wsparcia wszystkich publicznych służb pomocy społecznej oraz służb zatrudnienia przy udziale organizacji pozarządowych na rzecz pokonywania barier bezdomności, w tym szczególnie uwzględnianie tej problematyki w opracowywaniu lokalnych strategii rozwiązywania problemów społecznych (samorządy gmin).
Program nie ma wyznaczonego horyzontu czasowej jego realizacji, jednakże z uwagi na fakt angażowania budżetowych środków finansowych, zakres merytorycznych zadań będzie dopasowywany do corocznie wyznaczanych kwot w ramach ustawy budżetowej w części 44. Zabezpieczenie społeczne. Ważnym motywem wprowadzenia programu jest przeciwdziałanie bezdomności oraz ze względu na powszechny charakter zjawiska, wsparcie jednostek samorządu gminnego w realizowaniu ich zadań w obszarze pomocy osobom bezdomnym.
Naczelną regułą programu jest przestrzeganie zasady, aby wszystkie działania bez względu na ich charakter uwzględniały poszanowanie godności osoby ludzkiej, wolności światopoglądowej, wyznania i umożliwienia udziału w praktykach religijnych.
Źródło: www.mpips.gov.pl.
Bezpłatna infolinia dla bezdomnych: 92 87