Początki tego jedynego w swoim rodzaju zakątka ciszy i ukojenia sięgają 1617 roku. Wtedy to kapituła generalna Zakonu Kamedułów zatwierdziła fundację wojewody krakowskiego Jana Magnusa Tęczyńskiego i jego brata Gabriela, wojewody lubelskiego. Po ukończeniu spraw projektowych i fundacyjnych, biskup krakowski Marcin Szyszkowski położył kamień węgielny. W 1624 r., dla kamedułów kongregacji Monte Corona wybudowano Eremus Silvae Aurele - Pustelnię Złotego Lasu. Wówczas wniesiono kościół pw. Zwiastowania NMP, zabudowania klasztorne i gospodarcze oraz Eremitorium - czyli zespół domków pustelniczych.
Przybywający turyści podziwiać mogą kościół z barokowym wyposażeniem, część parterowych zabudowań klasztornych z tzw. Eremem Tęczyńskiego - jedynym zachowanym domkiem pustelniczym oraz część budynków gospodarczych, w których mieściły się: kuchnia klasztorna, foresteria i apteka. Od 2001 r. miejsce to zyskało nowe oblicze, a opiekę nad zespołem klasztornym sprawuje Ośrodek Kultury i Edukacji „Źródło”, który oferuje wypoczynek zgodny z  kamedulską regułą opartą na trzech podstawowych filarach: milczeniu, kontemplacji, samotności w nowoczesnych obiektach. Przy wykorzystaniu uzdrawiającej siły ciszy prowadzona jest tu terapia SpeS, czyli Salus Per Silentium (zdrowie przez ciszę). Wszystko to kierowane jest głównie do osób zagrożonych skutkami rozwijającej się w ogromnym tempie cywilizacji, chcących nabrać dystansu i wypocząć w ciszy.